Laatst bij Dag 189 van Bijbel in een jaar, ging het over luisteren,

ik kwam toen dit onderstaand gedichtje tegen,

misschien wel van één van jullie, het is geschreven door Saare Haile:

Je zat naast me tegen de stam
legde je jas over mijn voeten
en zweeg een heel uur lang
niemand had mij ooit zijn jas geleend
of zo mooi tegen mij gesproken

Een schitterend pareltje
hoe je in stilte iemand kan horen
hoe je zonder iets te zeggen kunt spreken

Als bijbel in een jaargroep zijn we afgelopen week weer bij elkaar gekomen.

Met iets minder mensen ivm de vakantie maar toch nog met zijn zessen.

We hebben het even over dit gedichtje gehad
een kaars ontstoken
een lied gezongen met een hele mooie tekst waarvan
hier 1 couplet:

Evangelische liedbundel 205;

Hoe teder heeft de Heer mij aangeraakt
en mij gestreeld als zuidenwind de bomen
Zijn liefde heeft mijn luiken losgemaakt
zodat er vol licht in kan binnenstromen
hij roept mij zacht en zo ben ik ontwaakt
en zie verbaasd wat mij is overkomen

We mogen nog zoveel vragen hebben
als onze luiken maar los zijn
als we maar durven leven met vragen
als we ons vloertje in ons huis
maar leggen met kennis en wijsheid en liefde en hoop
als we maar volhouden
het boek der boeken te lezen
ongemerkt komt er een fundament
waar we stevig op mogen staan
in een huis waar we Thuis mogen komen.